Friday, September 08, 2006

Clean Hands - Temiz Eller @Apartman Projesi, Eylul 2006



Alti Aylik for the “all about lies” at Apartman Projesi, September 2006


Alti Aylik lost its physical gallery space a couple of months ago, so we are now trying to transform the project into a more flexible structure that uses any kind of space except a settled one.

For the exhibition “all about lies” at Apartman Projesi we are creating our own space that does not interfere with the actual gallery space and instead exists as a series of multiples that easily spread out into the public arena.

Inspired by the specific location of Apartman Projesi in one of the gastronomical centers of Istanbul we have chosen to work with the single packed refreshment towels as a medium to present Alti Aylik. These scented towels are very common in Turkey, often given out after meals to keep one’s hands fresh and clean. For “all about lies” the wrapping of these towels becomes the space for the artwork and in this way it communicates easily with everyone that uses them.

The first motif to be applied is the “clean hands/temiz eller” gesture, presented as a naive drawing of a hand with the fingers crossed behind the back, it is a sign used to indicate that the finger-crosser does not mean what he is saying, or is being compelled to act through coercion. (A typical childhood trick is to surreptitiously cross one's fingers behind one's back while making a promise, a token that supposedly shields the finger-crosser from the obligation of upholding the terms of his oath.) With this gesture the perpetrator is trying to keep his/her hands clean, albeit purposefully going along with a lie. And lying is a common thing: According to scientific research we all lie approximately 200-300 times a day.
The words “clean hands/temiz eller” also refers to the international operation against corruption that started in Italy in 1992 under the motto “mani pulite” and that was later initiated in Turkey as “temiz eller” to fight mafia structures in the system.

"Miss Universe Contestants 2006" / Sophie Nys, 2006



ZULEYKA RIVERA
MISS UNIVERSE® 2006

On July 23rd, 2006, the life of 18 year old Zuleyka Rivera changed forever as she was crowned Miss Universe 2006 live from the Shrine Auditorium in Los Angeles, California.

Hailing from Salinas, Puerto Rico, a small coastal town off the Caribbean Sea, Zuleyka is the eldest of three children. Extremely close with her two younger brothers, she has always considered family to be her top priority. “My parents always provided both my brothers and me with all the necessities in life, but taught us that that what matters most is being a part of a united, loving family where respect and honesty prevail.”

An aspiring actress, Zuleyka has already worked on several commercials and television programs, as well as tested her skills as an emcee. “I would love to be a crossover actress and work in both Latino and American cinema.” The 5’ 9” Latina hopes to distinguish herself with determination, courage and self-confidence; three traits she feels have defined her as a young woman.

When she is not representing her native country Puerto Rico, or presently, the Universe, Zuleyka enjoys working up a sweat with activities like jogging, spinning, weightlifting and dancing. She is also a self-professed fan of the Latin version of “American Idol.”

As Miss Universe, Zuleyka will spend the next year championing the official causes of MISS UNIVERSE®, which include increasing HIV/AIDS awareness by focusing on women's health and reproductive issues as well as forging relationships with organizations committed to research and education, such as the Global Health Council, God’s Love We Deliver, GMHC (Gay Men’s Health Crisis) and amfAR.
The Miss Universe Organization, producers of the MISS UNIVERSE®, MISS USA® and MISS TEEN USA® competitions, is a Donald J. Trump and NBC partnership.

www.missuniverse.com

Alti Aylik@ "Yalan Hakkinda Her Sey" /Apartman Projesi 12 Eylul '06 Sali

YALANLA ILGILI HERSEY acilis/ Sokak Partisi
12 eylul 19:30-24:00 Apartman Projesi Seyhbender sokak no 4/ 1, Tunel , Beyoglu

Party icin icinde yalan/dolan la ilgili Cd getirebilirsiniz.

1999 yilindan bu yana cagdas sanat alaninda projeler ureten ve bu uretimlere ev sahipligi yapan ve bir sanatci inisiyatifi olan Apartman Projesi “Yalanla ilgili hersey” isimli sergide iclerinde farkli disiplinlerden de katilimcilarin oldugu 60 kisinin resim, cizgi, video ,obje den olusan islerini mekanin 23 metre karelik alaninda bir araya getiriyor.


“Yalanla ilgili hersey “ in proje tasarim ve koordinasyonunu saglayan Selda Asal’in sergiye iliskin aciklamasi sergi brosurunde kisaca soyle yer aliyor “Yurt disinda bir sure kaldiginizda ,sergiye gelen insanlar genelde yaptiginiz sergiyi anlamaya calismak ,sanat konusmaktan cok ,size politikayla ilgili sorular sormayi tercih ederler.Bu ,kacamak cevap vermeyi prensip edinmis Turkiye’nin, tum gunahlari ve sevaplarinin bir anda uzerinize coktugu zamandir…
Bize ogretilenler,bize aktarilanlar, bizim kendi cabamizla ogrendiklerimiz ,guvendigimiz yazarlardan edindiklerimiz ,bildiklerimiz ,uzeri ortulen coksey vs..vs…cok karmakarisik bir surec yasanir…..yalanlar,gercekler, az gercekler, yumusatilmis gercekler,stratejilere gore duzenlenmis yeniden gercekler , bizim sandiginiz gercekler …Bu sergi heran her zaman bize dolanan yalan, sahte ,yanilsamayi bize degdigi noktalardan ifade etmek, edebilmekle ilgili .

Yurt ici ve yurt disindan 60 katilimcinin yer alacagi isimler soyle:

Serdar Akinan ,Evrim Altug,Neslinur Akgun,Nancy Atakan, Alti Aylik (Kristina Kramer ve Oyku Ozsoy, Sophie Nys'in katilimiyla) ,Arzu Basaran ,Burak Bedenlier ,Banu Birecikligil,Ozge Baykan,Gaye Boralioglu,Osman Bozkurt,Antonio Casentino ,Elif Celebi ,Daghan Celayir ,Ali Cindoruk , Thorbjorn Reuter Christiansen ,Julien Collieux ,Elmas Deniz,Mine Ertan,Murat Ertel,Mehmet Dere,Memed Erdener,Inci Eviner ,Inci Furni ,Hakan Gursoytirak Komet,,Emily Hermant ,Götz Holborn, Juul Hondius & Dorothee Meyer , Perihan Magden ,Basim Magdy ,jillian Mcdonald,Ali Met,Erhan Muratoglu ,Eda Nazli Noyan ,Esra Okyay ,Yasemin Ozkaya,Nilufer Ormanli, Ceren Oykut ,Cuneyt Ozdemir,Mustafa Pancar,Neriman Polat ,Ekin Saclioglu ,Canan Senol,Murat Tosyali,Nadja Tsulukidze,Cetin Tuker ,Vahit Tuna,FatmaTulin ,Can Turkinan,Mustafa Uyal,Sencer Vardarman ,Katleen Vermeir,Ronny Heiremans,,Adnan Yildiz & Arman Akinci,Ali Yorgancioglu,Mary Zygouri & Matteo Fraterno

Apartman Projesi mekaninda Iki aylik atolye calismasina dayanan bu isler Seyhbender sokak no 4/ 1, Tunel , Beyoglu’nda ‘Pazar ve Pazartesi gunlerinin disinda saat 16:00 ve 20:00 arasinda 12 Eylul –30 Ekim de izlenebilinecek.

**********

ALL ABOUT LIES /vernissage: 12 th September at 19:30 Seyhbender sokak no 4/ 1, Tunel , Beyoglu

Apartment Project, an art initiative producing contemporary art projects since 1999, presents `All About Lies” bringing together work - paintings, drawings, videos and objects - by 60 participants from different disciplines to be exhibited in its 23m2 space.

In the exhibition brochure the project’s designer and coordinator Selda Asal describes it briefly:

When you stay abroad for some reason or other people usually prefer to ask you questions about politics rather than trying to understand your exhibition or talking about art. This is the moment when Turkey - a country that has made a rule of giving evasive answers - weighs down on you with all its sins and good deeds. Things we were taught, that were transmitted to us, things we learned through our own efforts, those we learned from writers we trust, things we know, the many things that are veiled etc. etc..a complex process_ lies, truths, slight truths, lightened truths, strategically reformulated truths, presupposed truths_

This exhibition is about expressing, being able to articulate lies, pretenses and illusions we are always entangled in at the points they touch us.

An international group of 60individuals have participated in the project:

Serdar Akinan, Evrim Altug, Neslinur Akgun, Nancy Atakan, Alti Aylik (Kristina Kramer and Oyku Ozsoy, with Sophie Nys's contribution), Arzu Basaran, Burak Bedenlier, Banu Birecikligil, Ozge Baykan, Gaye Boralioglu, Osman Bozkurt, Antonio Casentino, Elif Celebi, Daghan Celayir, Ali Cindoruk, Thorbjorn Reuter Christiansen, Julien Collieux, Elmas Deniz, Mine Ertan, Murat Ertel, Mehmet Dere, Memed Erdener, Inci Eviner, Inci Furni, Hakan Gursoytirak, Emily Hermant, Götz Holborn,Komet, Juul Hondius & Dorothee Meyer, Perihan Magden,Basim Magdy, Jillian Mcdonald, Ali Met, Erhan Muratoglu, Eda Nazli Noyan, Ceren Oykut, Nilufer Ormanli, Yasemin Ozkaya, Mustafa Pancar, Neriman Polat, Esra Okyay, Cuneyt Ozdemir, Ekin Saclioglu, Canan Senol, Murat Tosyali, Nadja Tsulukidze, Cetin Tuker, Vahit Tuna, FatmaTulin, Can Turkinan, Mustafa Uyal, Sencer Vardarman, Katleen Vermeir&Ronny Heiremans, AdnanYildiz & Arman Akinci, Ali Yorgancioglu, Mary Zygouri & Matteo Fraterno

The projects created in the two month long workshop held at Apartment Project will be on view between 12 September and 30 October, Tuesday to Saturday from 16:00 to 20:00 at Seyhbender Sokak NO 4/1, Tunel.

Monday, May 01, 2006

Tartışma:Alternatif Sanat Mekanlarının Sürdürebilirliği / Sustainability of Alternative Art Spaces

Alternatif Sanat Mekanlarının Sürdürülebilirliği

4 Mayıs 2006, Perşembe
18:30-20:30 Tartışma
20:30-22:00 Müzik ve içecekler


Geçtiğimiz şubat ayında açılan Altı Aylık, sanatçılar ve güncel sanatla ilgilenen herkes için karşılıklı iletişimin ana rol oynadığı demokratik bir proje mekanı olma hedefiyle açıldı. Karaköy’de bulunan mekan, inisiyatifimizin fiziksel uzantısını oluşturuyordu. Ne yazik ki, Galata’dan Karaköy’e doğru uzanan mutenalaştırma hattının içinde yer alan Altı Aylık 6 Mayıs günü kapanıyor ancak inisiyatif varlığını başka bir düzlemde devam ettirecek.

Mekandan ayrılmadan önce, resmi politikalar çerçevesinde gittikçe sıkıştırılan ve nefes alma alanları kısıtlanan inisiyatiflerin, alternatif sanat mekanlarının sürdürebilirliği konusunu tartışmaya açmak, tüm inisiyatifleri ve sanatçıları aramızda görmek istiyoruz.

İstanbul, Oda Projesi’nin deyişiyle imkansızın bir arada var olduğu bir yapıya sahipken, bilinçli bir politika ile homojen hale getirilme, her yeri aynılaştırma sürecinin yoğun baskısı altında. Bu planlı projeden nasibini alan sanat mekanları gittikçe kurumsallaşarak bürokratik ve statik bir yapıya bürünüyor, özelleştiriliyor, bunun uzantısı olarak büyük müzelerin açılmasına doğru yönelim hızla artıyor. Bu ortamda, daha esnek, yeni üretimlere açık, farklı iletişim stratejilerinin deneyimlendiği sanat mekanlarının hayatta kalabilmesi gittikçe güçleşiyor. Karşılaşılan problemlerin cözümüne yönelik bireysel gayretler çoğunlukla hayal kırıklığı ile sonuçlanıyor. Bu sebeple, kollektif çabaya ve baskı grubu oluşturmaya ihtiyaç duyulmakta.

Altı Aylık’ta gercekleştirilecek olan tartışmayı pratik problemlere çözüm aramaya yönelik olarak başlatmak, özellikle de bu problemler karşısında birlikte nasıl bir strateji uygulanması gerektiği - karşılıklı farkındalık, bağımsız bir paylasım alanı, bir platform olusturulması- çerçevesinde geliştirmek istiyoruz.

İstanbul Teknik Üniversitesi Sanat Tarihi Bölümü araştırma görevlisi Pelin Tan’ın sanatçı inisiyatifleri üzerine yapmış olduğu araştırmadan da beslenecek ve Altı Aylık’ta ilki gerçekleştirilecek olan bu buluşmanın ses kayıtları, sonrasında oluşturulacak olan blog adresinde yayınlanacaktır. Bu buluşmaların devamının farklı mekanların ev sahipliğinde sürdürülmesi amaçlanmaktadır.

Adres:
Altı Aylık
Mumhane Cad. No:162 Kat:2 Karaköy
(Tophane meydanında bulunan eski hamam ve Alpet benzin istasyonunun arasındaki sokaktan girip sağa sapınca soldaki bina. Güllüoğlu’nun karşısı)

Ayrıntılı program: www.altiaylik.blogspot.com adresinden takip edilebilir.

e-mail adresi: altiaylik@googlemail.com


**********

Sustainability of Alternative Art Spaces
4 May 2006
18:30-20:30 Discussion
20:30-22:00 Music and drinks

Alti Aylik opened last February as a democratic project space aiming to foreground communication between artists and everybody who has an interest in contemporary art. The space in Karakoy was a psychical extension of our initiative. Unfortunately and unexpectedly, Alti Aylik is closing down on May 6th due to its location inside the gentrification zone extending from Galata to Karakoy; something we could anticipate, but perhaps did not want to acknowledge. Yet the initiative will continue to exist on another level.

Before we leave the space we would like open to discussion the issue of the sustainability of art initiatives and alternative art spaces within a context of oppressive and suffocating official politics. We will be happy to see all initiatives and artists among us.

The intensity of the experience of this transformation is especially strong in Istanbul. While Istanbul - as Oda Projesi has remarked – has a structure that brings together impossibilities, the city is overwhelmed by a conscious politics of homogenization. Through this process art venues become privatized, institutionalized and they acquire bureaucratic and static structures – hence the growing inclination towards large-scale museums. This situation makes more difficult the survival of flexible art spaces promoting new production practices and the experience of alternative communication strategies. The outcome of most individual efforts to resolve the problems we are faced with is disillusionment. It is for this reason that there is a need for collective effort and exerting pressure on official cultural politics.

Our intention in initiating a discussion at Alti Aylik is to seek solutions to practical problems and to exchange ideas on what kind of a collective strategy can be adapted within a framework of mutual awareness, an independent space for sharing and creating a platform.

During this initial meeting at Alti Aylik Pelin Tan, who is a research assistant in the Art History Department at Istanbul Teknik University will contribute with her project on art initiatives and the sound recordings of the discussion will later be published on a weblog. Our goal is to continue with these meetings in different locations.

Address:
Altı Aylık
Mumhane Str. No:162 2nd floor Karaköy
(In Tophane Square, take the street between old hammam and Alpet gas station, turn right at the end of the road, opposite of Gulluoglu baklava)

www.altiaylik.blogspot.com

e-mail address: altiaylik@googlemail.com

Wednesday, April 05, 2006

New Project: Nothing Can Happen To Us
















Nothing Can Happen To Us
Elmas Deniz
07 - 29 April, 2006

Visiting Hours:
Thurs-Fri-Sat-Sun
3pm-7pm

Talk:
Wednesday 05 April / 19:00
Elmas Deniz

Opening and Performance:
Friday 07 April / 19:00

Open Discussion:
Friday 21 April / 19:00


This project, where the process is regarded as a fundamental element, focuses through the Chernobyl Disaster on the ignorance we are confronted daily in society and the components that constitute the core of this attitude - lack of knowledge, lack of curiosity and more gravely, conscious ignorance.

The project entails performance, installations, texts published after the disaster containing the official censorship and propaganda measures, a collection of works produced by international artists and non-artists and a wall painting expanding out into the space.

During the performance that will take place on April 7th the visitors will be served hazelnuts and tea in plates placed on a diligently set table. A design composed of radiation hazard signs and printed on the plates, which will be left on the table after the performance to become a part of the presentation in the space, conveys the irony of this pleasing treat. The performance aims to fill the space with an artificial feeling of suspense using the “idea of present radiation hazard”. It attempts to communicate to the visitor a feeling of safety induced by the organized comfort of a banquet table and an anxiety about “how safe we are” that appears when confronted with the radiation hazard signs on empty plates after the treat of hazelnuts and tea.

The texts spread out in the space document the policies followed by the Turkish government in the aftermath of the Chernobyl disaster: distortion of reality, censorship, conscious misinforming and excerpts from the speeches made by responsible ministers of the time.

While the texts present the viewer with mind-blowing facts about what took place in Turkey in the aftermath of the Chernobyl Disaster on 26 April 1986; the eating, drinking and chatting atmosphere is intended to create a self-awareness in the visitors, trapped in ignorance and irresponsiveness, about how much they care about the information they receive and how they react to it.

A drawing of the Chernobyl nuclear power plant expanding from a wall in the space onto the floor ends with a drawing on the central column depicting large-scale machines used for cancer treatment in hospitals. The drawing which revolves around the insignificance of human health within the system and the possible horrific consequences of the utmost good faith in technological development, also points at dangers created by humans themselves.

The research conducted in the surroundings of Alti Aylik, and especially in places that serve tea aspires to carry the project outside and to communicate with different people. These voice recordings documenting questions and answers about the governmental measures taken in the aftermath of the Chernobyl disaster and individuals’ reactions are returned to Alti Aylik as sound installations.

A collection of documents about the explosion at the Chernobyl nuclear power plant and the after effects as well as a documentary shot on guided tours of Chernobyl – which are now organized as if it were a tourist site - showing images of the town abandoned due to radiation can be viewed in the same section. In addition, information about groups and associations working on the issue, web site addresses and printed material will be available in this section.

Despite their oddly cool feel, the images taken from the computer game ‘Chernobyl’ use the game format to reduce the poignant reality of the disaster and the after tragedy to the virtual world, and function as part of the “normalization” process at work in the tourist trips organized at the Chernobyl nuclear power plant.

While the free distribution in schools of hazelnuts that could not be exported because of contamination, and the acceptance of these ‘presents’ without ever questioning their origins or content, with a feeling of unconditional submission to the established order had irreparable long-term consequences; this indifferent attitude continues to produce effects on different levels in a society with a short-term memory. The situation where the individual remains inactive even if he/she is personally harmed by the crime and the criminal goes unpunished repeats itself over and over again.

Nothing Can Happen To Us, aims to initiate a discussion on this attitude and its consequences through various encounters and to establish a starting point for the continuation of this questioning process with a newspaper that will be published after the exhibition. A discussion about artistic practices striving to increase awareness and their efficiency will also be included among the activities.

Altı Aylık:
Mumhane Str. No: 162 2nd Floor
Tophane
(Behind Alpet gas station at Tophane Square, opposite of Güllüoğlu baklava)
www.altiaylik.blogspot.com
altiaylik@googlemail.com

Monday, April 03, 2006

Altı Aylık'ta Yeni Proje: Bize Bir Şey Olmaz















Bize Bir Şey Olmaz
Elmas Deniz
07 - 29 Nisan, 2006

Ziyaret Saatleri:
Perşembe-Cuma-Cumartesi-Pazar
15:00-19:00

Konuşma:
05 Nisan Çarsamba / 19:00
Elmas Deniz

Açılış ve Performans:
07 Nisan Cuma / 19:00

Açık tartışma:
21 Nisan Cuma / 19:00

Sürecin önemli unsur olarak görüldüğü bu proje, Çernobil kazasından hareketle toplumda her gün karşılaştığımız umursamazlık, bu davranışın nüvesini oluşturan bilgisizlik, meraksızlık daha vahimi bilinçli cehalet üzerine odaklanıyor.

Performans, enstelasyon, kaza sonrası resmi sansür ve propoganda kurallarını içeren metinler, farklı ülkelerden sanatçı, ya da sanatçı olmayan kişilerin ürettiği işlerden oluşan bir düzenleme ve mekana yayılan duvar resmi bu projede yer alıyor.

7 Nisan’da gerçekleştirilecek olan performans, özenli düzenlenmiş bir masada yer alan tabaklarda izleyiciye sunulan fındıklar ve çay ikramından oluşuyor. Sonrasında mekanda sunumun bir parçası olarak kalacak masadaki tabaklar üzerinde, radyasyon tehlikesini gösteren işaretlerden yapılmış desen, sevimlileştirilen bu ikramın ironisini taşıyor. “Radyasyon var fikri” ile hissel olarak sahte bir gerilimi de mekana taşımayı amaçlayan bu performans, bir şölen masasının düzenli rahatlığının yarattığı güvende olma hissi ile fındık ve çay ikramından sonra boş tabaklarda yüzleşilen radyasyon tehlikesi işaretleriyle “ne kadar güvendeyiz” tedirginliğini ziyaretçilere aktarmayı amaçlıyor.

Mekana yayılan metinler, Çernobil kazası sonrasında Türkiye’nin izlediği politikaya dair belgeler sunuyor: gerçeğin çarpıtılması, sansür, bilinçli olarak yanlış bilgilendirme ve dönemin yetkili bakanlarının konuşmalarından alınan bölümlerden oluşuyor. Metinler aracılığıyla bir yandan izleyicilere 26 Nisan 1986’da gerçekleşen Çernobil kazası sonrasında Türkiye’de yaşananlar üzerine akıl almaz gerçekler aktarılırken, mekanda yaratılan yeme, içme ve sohbet ortamı ile aslında umursamazlığın ve tepkisizliğin tuzağına düşürülmüş izleyici üzerinde alınan bilgileri ne kadar umursadıkları ve nasıl harekete geçtiklerine dair farkındalık yaratmayı amaçlıyor.

Altı Aylık’ın bir duvarından başlayarak mekanın zeminine doğru genişleyen Çernobil nükleer santrali çizimi, ortadaki sütunda, hastanelerde kanser tedavilerinde kullanılan büyük ölçekli makineleri betimleyen bir çizimle sona eriyor. İnsan sağlığının sistem içindeki önemsizliği, bilimsel gelişmenin iyi niyetlerinin varabileceği kötü sonuçların etrafında dönen çizim, bir bakıma insanoğlunun kendi eliyle yarattığı tehlikelere de işaret ediyor.

Altı Aylık çevresinde, özellikle de çay içilen mekanlarda yapılan araştırma, projeyi dışarıya taşımayı ve farklı insanlarla iletişime geçmeyi amaçlıyor. Araştırma özelliği taşıyan bu ses kayıtları, Çernobil nükleer santralinin patlamasından sonra özellikle devletin aldığı kararlar ve bireylerin buna karşı verdikleri tepkiler üzerine sorular ve cevapları içerirken, daha sonra ses kayıtlarının mekana yerleştirilmesi ile Altı Aylık’a geri dönüyor.

Çernobil nükleer santralindeki patlama ve sonrasında gelişen etkileri üzerine derlenmiş dökümanların bulunduğu bir bölüm ve Çernobil’in artık turistik bir sit alanıymışcasına düzenlenen rehberli gezilerden radyasyon nedeniyle terkedilen kasabaya ait goruntulerden oluşan kısa dökümanter aynı bölümde izlenebiliyor. Ayrıca konuyla ilgili çalışan gruplar, dernekler, web adresleri ve basılı dökümanlar da burada yer alıyor.

Çernobil nükleer santraline düzenlenen turistik gezilerdeki “normalleştirme” hali ile örtüşen Çernobil adlı bilgisayar oyunundan alınan imajlar sahip oldukları garip soğuk atmosfere rağmen bir taraftan da kazanın keskin gerçekliği ve sonrasındaki trajedinin sanal dünyaya indirgenen oyun formatını kullanarak “normalleştirme” sürecinin bir parçası olarak işliyor.

Kısa süreli hafızaya sahip bir toplumda, radyasyonlu oldukları için ihraç edilemeyen fındıkların okullarda bedava dağıtılması, bunların nereden geldiği ve ne içerdikleri sorgulanmadan, tam anlamıyla yerleşik düzene duyulan koşulsuz teslimiyet duygusuyla sevinçle kabul edilen bu “hediye” uzun dönemde onarılmaz sonuçlara yol açarken, umursamaz tutum farklı düzlemlerde etkisini halen gösteriyor. İşlenen suçun kişinin bizzat kendisine zarar verse bile kişinin hiçbir eylemde bulunmaması ve suçu işleyenlerin hiçbir ceza almamış olması defalarca tekrarlanan bir durum olarak ortaya çıkıyor.

Biz Bir Şey Olmaz, bu tutum ve yarattığı sonuçları çeşitli buluşmalarla tartışmaya açmayı ve sergi sonrasında hazırlanacak gazete ile bu sorgulama sürecini devam ettirecek bir başlangıç oluşturmayı amaçlıyor. Sanatçının farkındalık arttırıcı pratiklerde bulunması ve bunun işlerliği üzerinden şekillenecek olan tartışma da etkinlikler arasında yer alacak.


Altı Aylık:
Mumhane Cad. No: 162 Kat:2
Tophane
(Tophane meydanında Alpet benzin istasyonunun arkasi, Güllüoğlu karşısı)
www.altiaylik.blogspot.com
altiaylik@googlemail.com

Tuesday, March 14, 2006

Çocuklarla Animasyon Atölyesi / Animation Workshop with Children

Bengü Karaduman’la Animasyon Atölyesi:
15 Mart Çarşamba ve 17 Mart Cuma / 10:00-11:30

Altı Aylık’ta halen ziyaret edilebilecek olan Welcome Home Laika sergisi sanatçılarından Bengü Karaduman, 15 Mart Çarsamba ve 17 Mart Cuma günleri, saat 10:00-11:30 arasında, Küçük Eller anaokulu öğrencilerinden, yasları 2 ile 5 arasında değişen 30 çocukla animasyon atölyesi gerçekleştirecek. Sanatçı, çocuklar tarafından farklı malzemeler kullanılarak yapılan objelerle bir kısa film de hazırlayacak. Bu film 24 Mart Cuma günü saat 18:30’da Altı Aylık’ta gösterilecek ayrıca DVD kopyaları da bu gösterim sırasında temin edilebilecek.


Animation workshop with Bengü Karaduman
Wednesday, March 15 and Friday, March 17, 2006 between 10-11:30 am

On March 15 and on March 17 from 10:00-11:30 Bengü Karaduman will give a workshop with 30 children, aged 2 to 5 years, from Small Hands Academy. The artist will animate works done by the children with mixed materials such as clay, textile and paper, and edit them to a short movie. The movie will be shown on March 24 at 6:30 pm. at Alti Aylik. A DVD copy will be available.

Saturday, March 04, 2006

Pazar Sinemasi / Sunday Movie




Altı Aylık’ta Pazar Sineması:
5 Mart / 18:00
Mumhane Cad. No:162 Kat:2

Neo Tokyo
3 kısa Film
Yönetmenler: Yoshiaki, Kawajiri, Rintaro
1987
49 dak.

X’den, Vampire Hunter D:Bloodlust ve Akira’dan önce deneysel olduğu kadar sanatsal kaygılar da taşıyan animasyon Neo Tokyo vardı.

Üç kısa hikayeden oluşan Neo Tokyo’nun ilk hikayesi “Labirent”, bir çocuğun hayal gücünün nasıl çılgın bir hikayeye dönüştüğünü anlatıyor. Küçük bir kız ve sadık kedisi bir aynadan geçerek kendilerini garip bir dünyada bulurlar. Burada bir palyaço tarafından eğlendirilirken aynı zamanda bir sirkin konuğu olup yüksek duvarlar ve hayali yaratıklardan oluşan gerçeküstü bir dünyada yolculuk yaparlar.

İkinci kısa film, 90’larda MTV’de yayınlanan “Liquid Television” programının favorisi olarak adlandırılabilir. Yoshiaki Kawajiri'nin yönettiği “Kaçak” on sene boyunca katıldığı ölümcül araba yarışları sonucunda hayatta kalabilmiş bir sürücünün hikayesini anlatıyor.

En son film ise “Akira Deneysel Projesi” olarak adlandırılabilir. Dünya çapında tanınacak olan anime Akira’yı yaratmadan üç sene önce gerceklestirdiği “İnşaatı Durdur” isimli animasyonda, Katsuhiro Otomo bahtsız bir Japon yöneticinin insanlardan uzak tropik yağmur ormanında robotlar tarafından kontrol edilen bir projeyi durdurmaya çalışma hikayesini anlatıyor.

**********
Neo Tokyo
3 short movies directed by Yoshiaki, Kawajiri, Rintaro
1987
49min.

Before X, before Vampire Hunter D: Bloodlust, before Akira, there was Neo Tokyo, a fine blend of high-end animation and artistic expression, as well as experimentation.

The first selection, "Labyrinth" by Rin Taro, is a child's imagination run wild. A little girl and her faithful cat cross over into a bizarre world via a mirror and are entertained by a mime-like clown, a traveling circus, and a surreal world of high walls and mindboggling imagery.

The second short was a favourite of MTV's "Liquid Television" in the early 90's. Yoshiaki Kawajiri's "The Running Man" tells the story of a driver who has been surviving death-defying form of racing for ten years.

The finale could easily be subtitled "The Akira Experiment Project". Three years before he would reshape the world of anime forever, Katsuhiro Otomo wrote and directed "The Order To Stop Construction", the tale of a hapless Japanese executive sent to shut down an overblown project in a tropical rainforest powered by robots and void of humans.

Friday, March 03, 2006

Wednesday, March 01, 2006

Alti Aylik'ta Konuşma / Talk at Alti Aylik

1 Mart Çarşamba
saat:19:00

Halen Platform Garanti GSM bünyesinde yer alan İstanbul Misafirleri Programi'nin konuğu olan Asier Mendizabal ve Krist Gruijthuijsen son işlerinden örnekler sunacaklar

*****
Wednesday, 1 March
at 7pm.
Asier Mendizabal & Krist Gruijthuijsen, the residency artists at Istanbul Residency Program of Platform Garanti CAC will talk about their recent works

Monday, February 27, 2006

Alti Aylik Opening

Welcome Home Laika
Maria Ikonomopoulou, Bengu Karaduman, Lala Rascic

February 28- March 19, Tuesday to Sunday 12-6pm

Exhibition opening on Tuesday, February 28, 7pm.

Talk:
March 1, 7pm: Krist Gruijhuijsen & Asier Mendizabal will present recent works.

"Welcome Home Laika" is the first exhibition at Alti Aylik a new independent space for contemporary art run by Sylvia Kouvalis, Kristina Kramer and Oyku Ozsoy.

The opening is supported by OTTO Pizza Grill Bar.
Special thanks to Platform Garanti and Anni Wydany

Adress: Mumhane Cad. No:162 2nd Floor Karakoy
(Take the street between Old Hamam and petrol station at Tophane Square and turn right, the building on the left, opposite of Gulluoglu Baklava)

For upcoming events: www.altiaylik.blogspot.com
e-mail: altiaylik@googlemail.com

Sunday, February 26, 2006

Alti Aylik Acilis

Welcome Home Laika
Maria Ikonomopoulou, Bengü Karaduman, Lala Rascic

28 Şubat-19 Mart, 2006 tarihleri arasında, Pazartesi hariç her gün saat 12:00-18:00 arasında “Altı Aylık” ta ziyaret edilebilir.

Açılış: 28 Şubat / 19:00
Adres: Mumhane Cad. No:162 Kat:2 Karaköy
(Tophane Meydanı bulunan eski hamam ve benzin istasyonunun arasında kalan sokaktan girip sağa sapınca 100m. sonra soldaki bina. Güllüoğlu karşısı)

“Welcome Home Laika” Sylvia Kouvalis, Kristina Kramer ve Öykü Özsoy tarafından yürütülen yeni güncel sanat mekanı “Altı Aylık”ın ilk sergisidir. Temelini konukseverlik açıklık ve şeffaflık üzerine kurmak istediğimiz mekan, her türlü sanatsal pratiğe ev sahipliği yapmayı amaçlamaktadır.

Etkinlikler www.altiaylik.blogspot.com adresinden takip edilebilir.
1 Mart saat 19:00
Sunum: Krist Gruijthuijsen ve Asier Mendizabal isleri üzerine konuşacaklar.
e-mail: altiaylik@googlemail.com

Açılış OTTO Pizza Grill Bar tarafından desteklenmektedir.
Platform Garanti’ye ve Anni Wydany’ye yardimlari için teşekkür ederiz.

Saturday, February 18, 2006

Alti Aylik

Altı Aylık

Yeni bir mekan açmak yeni bir eve taşınmak gibidir: Aslında izlenen yol hemen hemen aynıdır, taşınacak uygun bir yer bulmak, yerleşmek, gerekli şeyleri ayarlamak, çevreyi, komşuları tanımak ve tabii ki konuklar davet etmek.

Karaköy’de altı ay boyunca yaşayan bir sanat mekanı olarak kullanabileceğimiz 170 metrekarelik eski bir ofis katı bulduk. Bu mekanı sanatçılar ve güncel sanatla ilgilenen herkes için karşılıklı iletişimin ana rol oynadığı demokratik bir proje mekanına dönüştürmek istiyoruz. Yeni üretimlerin, farklı disiplinlerin birbirini beslediği, alternatif iletişim anlamlarının üretildiği, sorgulandığı bir buluşma noktası haline getirmek en büyük amacımız.

Nasıl yaşanılan bir evi canlı tutan içinde yaşayan insanlar, birlikte paylaşılanlarsa biz de mekanımızı yaşayan bir organizmaya dönüştürmek, bunu da süregelen projelerle desteklemek istiyoruz. Atölye çalışmaları, performanslar ve diğer etkinliklerle bu iletişimi çoğaltmak, konukseverlik, açıklık ve şeffaflığı proje mekanımızın vazgeçilmez unsurları haline getirmeyi amaçlıyoruz.

Altı Aylık’ta 28 Subat’ta açılıp 19 Mart’a kadar devam edecek olan ilk sergi “Welcome Home Laika” üç sanatçının işlerini bir araya getiriyor. 1957 yılında bir sokak köpeği olan Laika, Sputnik 2 uzay gemisi ile uzaya gönderildi. İlk defa bir canlının uzaya gidiyor olması tüm dünyayı heyecanlandırdı. Ne yazik ki bu hikaye Laika icin pek de iyi sonlanmadı, zira Sputnik 2 asla geri dönmedi. “Welcome Home Laika” ise tamamen kurgusal da olsa mutlu bir son hazırlamayı düşlüyor. Ne de olsa mutlu sonlar en iyi baslangıç noktaları olarak adlandırılabilir.

Altı Aylık’ın ziyaretçilerini Lala Rascic’in (Sarajevo, Bosna-Hersek) geçen sene Platform Garanti Güncel Sanat Merkezi bünyesinde yer alan İstanbul Misafirleri Programı’nda gerçekleştirdiği Bir buçuk Sene Sonra İlk Videom (2005) isimli işi karşılayacak. Videoda mekanın kapısıyla benzerlik gösteren bir çelik kapı görürüz, içerden de müzik sesleri gelmektedir. Sanatçının düşüncelerini altyazıdan takip ettiğimizde kendisinin sanatsal bir üretim aşamasında olduğunu anlarız. Aynı zamanda kapı sanatçının iç dünyasını da temsil etmektedir ve video aracılığıyla kuşkularını, üretim zorluklarını izleyenlerle paylaşmaktadır. Video, dış dünyadan sanatçının mahremiyetine uzanan geçişi kapı aracılıyla gerçekleştirmektedir, aynen bizim mekanımızda yapmaya calıştığımız gibi.

İstanbul’da yaşayan Bengü Karaduman canlandırma videosu Elbise’de (2001) absürd bir fantazinin hayata geçmesini anlatmaktadır. Canlanan bir kadın elbisesi duvardan asağıya doğru süzülür, yerde sürünerek koltuğun üzerine doğru tırmanır ve burada bir kadın bedeniyle canlanarak ayağa kalkar ve kameraya dogru yaklaşır. Bu kısa sekans arka arkaya hızla dönerken yeniden hayat bulmak tekrarlanır. Yüksek hızdaki videoya duvardaki fotoğraflar eşlik ederken bir yandan da “var olmanın” sancılı sürecini hafifletip yavaşlatarak her bir aşamayı gözler önüne serer.

Rotterdam’da yaşayan Yunanlı sanatçı Maria Iconomopoulo “Welcome Home Laika” sergisine Mekanımız isimli işiyle katılıyor. 2001 yılında Atina Sanat Fuarı için hazırladığı işte, sanatçı üç kişi arasındaki bir oyunu, yaratılan bir alanı üç tane el ile tasvir ediyor. Posterler mekanın duvarını kaplarken aynı zamanda bir duvar kağıdı vazifesini de görüyor. Posterler bir yandan işin kendisine odaklanırken bir yandan da yeni ve açık bir mekanın ziyaretçilerle de ilişkisine odaklanıyor. Bu aynı zamanda “Altı Aylık” ile ziyaretçiler arasında da sembolik bir paylasım alanını oluşturuyor.

Sergi, Pazartesi günleri hariç haftanın her günü 12:00-18:00 saatleri arasında izlenebilecek. Akşamları ve haftasonları Altı Aylık’ta konuşmalar, tematik geceler, video gösterimleri organize edilecek.

Gelecek etkinlik:
1 Mart Çarşamba saat:19:00’da Krist Gruijthuijsen ve Asier Mendizabal en son işlerini sunacaklar.

Ayrıntılı program: www.altiaylik.blogspot.com adresinden takip edilebilir.

Altı Aylık Sylvia Kouvalis, Kristina Kramer ve Öykü Özsoy tarafindan organize edilmektedir.

e-mail adresi: altiaylik@googlemail.com

*****************

Alti Aylik
Opening a space is like moving to a new house. The steps are in a way similar: finding the right place/space and moving in, arranging everything, checking out the neighbourhood and last but not least inviting guests.
Located in Karakoy, an industrial working area of Istanbul, we found a 170sqmspace that has been given to us for six months to turn into a living art space. Our aim is to create a democratic space, in which interaction plays a key role; a space open to the public to exchange ideas and create new meanings; to give opportunities to artists to experiment via new means of communication.

We are going to give the space the form of an organic house, on a mental level which will be visualized through ongoing projects.
These can take any form varying from printmaking to performance, as well as workshops that have an educational character in terms of creativity, intellectual as well as practical arousal.

Hospitality, openness and transparency are the core ideas of our project space that will be visualised in exhibitions and side events.

The first exhibition, ‘Welcome Home Laika”. will open from 28 February until 19 March and hosts the works of three artists. It was in 1957 when the street dog Laika was sent into space on board of Sputnik 2. This event set the whole world in a flurry of excitement as she was the first living being into space. Unfortunately the whole story didn’t end up so well for Laika because it never returned. “Welcome home Laika” is a kind of happy end, entirely ficticious but happy. Happy ends are the better starting points.

The visitors of Alti Aylik will be welcomed with a video work by Lala Rascic from Sarajevo, Bosnia Herzegovia titled “My first video in a year and a half” (2005), which she produced during her stay with the Istanbul Residency Program at Platform Garanti CAC last year. In the video we see a door resembling the door of the actual space, and hear music coming from inside. We can read the thoughts of the artist in the subtitles from which we understand that she is into the artistic process. At the same time the door symbolizes the inner world of the artist that she wants to observe and via the medium of video she shares her doubts with visitors. The work offers a gaze from the outside world into her intimacy, in the same way that we we try to do in our space.

Bengü Karaduman who is based in Istanbul, describes in her animated video "Elbise" (2001) an absurd fantasy coming out of daily life. A woman’s dress becomes alive and is seen creeping down the wall, over the floor and up to a chair. There it is filled with a human body that stands up and comes close towards the camera. The short sequence is looped so that this genesis is repeated over and over again. The high speed of the video is accompanied with framed stills on the wall that decompress this scorching process of becoming and creation and stress every single step.

Maria Ikonomopoulou is a Rotterdam-based Greek artis. She willparticipate in ‘Welcome Home Laika” with her work “our space”. Originally made as a public intervention for the Athens art fair in 2001, Maria created these posters depicting a game, a new shape, a new space between three people; three hands. The posters cover two walls of the space and are used as wallpaper. The focal point in this work is the dynamic that a new, open space can offer both to the work in itself and to its relationship with the audience, while at the same time to the symbolic space that opens up between “alti aylik” and the people visiting it.

The exhibition will be open from Tuesday to Sunday from 12 to 6pm. In the evenings and on the weekends we will organize special events like talks, theme nights and late night screenings.

Upcoming events:

March 1: Krist Gruijthuijsen (The Netherlands) & Asier Mendizabal (Spain) will presentrecent works.

For the full program see www.altiaylik.blogspot.com

Alti Aylik is organized by Sylvia Kouvalis
Kristina Kramer
Öykü Özsoy

e-mail address: 6aylik@gmail.com

Friday, February 17, 2006

Welcome Home Laika

"Welcome Home Laika"
28 February-19 March, 2006

Maria Ikonomopoulou
Bengu Karaduman
Lala Rascic

Alti Aylik is hosted by Restorators Without Frontiers

Address: Mumhane Cad. No.162 kat:2
Karaköy / İstanbul

e-mail address: 6aylik@gmail.com